سختی گیر

سختی گیر

سختی گیر دستگاهی برای از بین بردن مواد معدنی که بر اساس عبور آب از منابع زیر زمینی بیش از حد مجاز جذب آب شده و باعث سختی آب میشود.

سختی گیر را بیشتر با نام آب شیرین کن میشناسند

میزان سختی در آب را براساس مقدار گرم در هر لیتر بیان میشود.

طبق استاندارد WHO حداکثر مقدار مجاز در آب 500 میلی گرم در یک لیتر آب میباشد.

دلایل استفاده از سختیگیر

آب سخت مشکلات عدیده ای بوجود میاورد که در زیر به بیان تعدادی از این موارد میپردازیم:

1. نوشیدن آب سخت باعث بوجود آمدن مشکلات گوارشی و ایجاد سنگ کلیه برای مصرف کنندگان آن میشود.
2. در بویلر موتورخانه آب سخت باعث ایجاد رسوب بر روی دیواره و لوله شده که باعث کاهش راندمان دیگ میشود.
3. در صنایع و سیستم های مورد استفاده در آن ها دستگاه های بسیاری وجود دارد که با اب سرو کار دارند، بنابراین وجود آب سخت باعث ایجاد مشکل در سیستم میشود.

طرز کار سختی گیر رزینی

سختی گیر دارای یک مخزن است که جنس آن معمولا از ورق فولادی میباشد و نسبت به حجم آب دارای ابعاد مختلف میباشد.

آب از قسمت بالایی بر روی بستر رزینی ریخته میشود و با عبور از میان رزین املاح کلسیم و منیزیم موجود در آب سخت از آن گرفته شده و آب به اصطلاح نرم توسط نازل های موجود در قسمت تحتانی از سیستم خارج میشود.

رزین با استفاده از یک فرایند یونی، سدیم را با  املاح سخت کننده آب که عمدتا کلسیم و منیزیم  میباشد، تعویض میکند.

این فرایند تا زمانی ادامه پیدا میکند که به مقدار زیادی کلسیم و منیزیم از آب حذف شده و بجای آنها سدیم با آب محلول شود.

شیرهای مورد استفاد در بکواش سختی گیر رزینی

در عملیات بکواش از سه نوع شیردستی، نیمه اتوماتیک. تمام اتوماتیک استفاده میشود.

در شیر سولو ولو، ابتدا شیر را در حالت عملیاتی قرار میدهیم تا به آب اجازه ورود به سختی گیر را پیدا میکند و باعث حذف مواد معدنی کلسیم و منیزیم از آب میشود.

سپس باید شیر را در حالت بکواش قرار دهیم تا توسط مکش، باعث ورود محلول سدیم کلرید به رزین و انجام عملیات بکواش سیستم شود.

در شیر نیمه اتوماتیک برخی از مراحل و در شیر تمام اتوماتیک تمام مراحل بالا به صورت خودکار انجام میشود که امتیاز بسیار بالایی برای این شیر ها در مقابل شیر سولو ولو محسوب میشود.